Podkreślaną przez architektów zaletą cegły są niemal nieograniczone możliwości kształtowania elewacji. Równie często stosowana jest na całej powierzchni ściany, jak też łączona z innymi materiałami, takimi jak tynk, kamień, drewno. Wykorzystanie cegły jako ozdobnego detalu pomaga wyeksponować różne elementy architektoniczne domu, na przykład cokoły, pilastry, nadproża lub ramy okienne. Również wykusze, filary oraz różnego rodzaju zwieńczenia można stylowo wyróżnić z pozostałej części budynku właśnie poprzez wykonanie ich z cegły albo płytek.

Argumentami przemawiającymi za celowością zastosowania cegły we wskazanych powyżej miejscach są nie tylko walory estetyczne, ale również właściwości techniczne ceramiki. Jako materiał wysoce odporny na działanie warunków atmosferycznych oraz wytrzymały na uszkodzenia mechaniczne, cegła doskonale sprawdza się w tych wszystkich miejscach, które są najbardziej narażone na negatywny wpływ czynników z zewnątrz.

W budownictwie jednorodzinnym najczęściej łączonymi materiałami wykończeniowymi, z których wykonuje się elewacje, są cegły klinkierowe lub licowe oraz tynk. Każdy z nich można stosować osobno, wznosząc ścianę z cegieł lub też pokrywając ją w całości tynkiem. Za wyborem cegły przemawiają najczęściej takie argumenty, jak jej wieloletnia wytrzymałość, brak konieczności renowacji oraz wysokie walory dekoracyjne. Zaletą tynku jest natomiast niższa cena oraz mniejsze koszty robocizny. Często jednak kwoty zaoszczędzone na etapie budowy domu, pomnażają się przy wydatkach na jego eksploatację.

Otynkowana ściana nigdy nie będzie charakteryzować się taką wytrzymałością na różnego rodzaju uszkodzenia mechaniczne, jak cegła. Dlatego też często wybieranym rozwiązaniem jest wykorzystanie bardziej wytrzymałych materiałów w tych miejscach, które są szczególnie narażone na działanie różnych czynników zewnętrznych.

- Wykończenie cegłą części cokołowej będzie stanowić trwałą ochronę ściany przed wilgocią pochodzącą od gruntu, a wykonanie ceglanych narożników zabezpieczy je przed uszkodzeniami - mówi Krzysztof Omilian z firmy Röben - Do ich obudowy można zastosować cegłę licową lub klinkierową albo jeszcze prościej: nakleić płytki elewacyjne. Zarówno cegła, jak i płytki, będą stanowić warstwę chroniącą naziemną cześć ściany zewnętrznej przed uszkodzeniami mechanicznymi oraz niekorzystnym wpływem warunków atmosferycznych.
W tym połączeniu cegła jest również idealnym materiałem na wykonanie zewnętrznych parapetów okiennych. Szczególnie często stosowane są tutaj odpowiednio wyprofilowane cegły kształtki, zakończone kapinosem, zabezpieczającym ścianę przed zawilgoceniem powstającym z opadów atmosferycznych.

Połączenie drewna i cegieł to propozycja stosowana najczęściej do podkreślenia tradycyjnego stylu budowania, szczególnie w przypadku wyboru cegieł licowych ręcznie formowanych oraz desek w naturalnym kolorze drewna. Proporcje wykorzystania tych dwóch materiałów mogą być różne, jednakże znacznie częściej drewniane elementy wprowadzane są jako ozdobne detale. Drewno wykorzystuje się do wykończenia takich fragmentów elewacji, jak szczyty poddaszy, podbitki dachowe, lukarny oraz wykusze.

Cegłę można również połączyć z kamieniem. Pod względem parametrów technicznych cegła i kamień uważane są za materiały charakteryzujące się podobną trwałością i odpornością. Stosowane są zarówno do realizacji projektów o tradycyjnej aranżacji, jak też nowoczesnych obiektów użyteczności publicznej. Klinkierowe cegły o gładkiej powierzchni, występujące w kolorze białym, czarnym oraz stonowanych odcieniach szarości, doskonale będą się uzupełniały z płytami granitowymi, podkreślając współczesność projektu. Z kolei cegły licowe ręcznie formowane oraz nieociosany kamień to połączenie oddające naturalność i prostotę budynku. Wykorzystanie kamienia do ozdoby cokołów oraz filarów parterowego domu to sposób na uwydatnienie masywności całego budynku.